Blogproost

Inmiddels ben ik al een tijdje bezig met mijn tekstbureau, Bijdetekst. Lekker de hele dag met de Nederlandse taal bezig zijn. Goede teksten schrijven en aan teksten van anderen schaven, schuren en vijlen tot ze raken aan perfectie. Want wat is onze taal toch mooi, wat word ik toch altijd vreselijk blij van mooi taalgebruik en wat kan ik genieten van mooie zinnen.


Ik heb inmiddels een website, check, ik zit op Twitter, check, ik heb een LinkedIn-profiel, check, ik heb Facebook, check, Google+, check, en ergens in een uithoek van internet schijn ik ook nog een verstofte Hyves-account te hebben. Ik ben niet overal even actief, maar daar gaat verandering in komen. Ik volg trainingen en workshops en ga naar netwerkbijeenkomsten. En ik heb visitekaartjes. Mooie, al zeg ik het zelf. (En mijn vriend noemt me ‘directrice’, maar dat terzijde.) Er ontbrak alleen al die maanden nog wat. Iets heel belangrijks.

Ik had geen blog! Een blog is hip. Een blog trekt mensen naar je site. Een blog laat Google weten dat je site interessant is, want er gebeurt met enige regelmaat wat (althans, als je braaf met enige regelmatig een nieuw blogje plaatst). En een blog is gewoon leuk om te maken: lekker stukjes schrijven over van alles en vooral ook over niks wat je wel aardig wat kan laten lijken door te doen alsof het heel wat is. En met een beetje mazzel willen mensen het nog lezen ook. Dat ‘schrijven’ schijn ik aardig goed te kunnen. Dus, ach, kan mij het schelen, ik ga bloggen!


Dus zie hier: Mijn Blog. Wat ik hier ga doen? Met enige regelmaat een verhaaltje neerzetten over iets wat me is opgevallen. En dat zal vaak gebeuren, want er valt me vaak iets op. Bijvoorbeeld aan taal. Net nog.


Ik wilde hierboven deze zin zetten: ‘[…] als je braaf met enige regelmaat een nieuw blogje post’. Maar het ‘post’ heb ik direct vervangen door ‘plaatst’. Dat ‘post’ doet mij namelijk direct denken aan een brievenbus. Ik bedoel helemaal niet ‘post’, ik bedoel poost, dat Engelse 
woord dat rijmt op ons ‘proost‘. Maar aan dat ‘post’ zie je niet dat ik poost bedoel.


Nu laat dat ‘blogje’ in die zin al wel weten dat het om iets ‘internetterigs’ gaat, en bij veel ‘internetterigs’ horen Engelse woorden. Dat feit alleen al zou de Engelse taalkronkel in je hersenen aan moeten wakkeren waardoor je eerderpoost denkt dan ‘post’.


Aangezien mijn taalantenne zich al jaren volledig richt op het Nederlands, is mijn Engels zwaar achtergesteld en denk ik gewoon gelijk aan ‘post’ en niet aanpoost. En omdat ik hou van duidelijke taal en verwarring zo veel mogelijk wil voorkomen, heb ik er dus hierboven ‘plaatst’ van gemaakt in plaats van ‘post’.


Was dit relaas nou interessant om te lezen? Neuh, waarschijnlijk niet. Maar het brengt me wel op een mooi bruggetje om mijn eerste blog te vieren… Ieder die dit leest: Proost! Op mijn eerste blogpost!